Բեզոարյան այծ Wild goat Безоаровый козёл
ՉՀԱՎԱՆ, ԱՄԲԱՐՏԱՎԱՆ ԵՎ ԳՈՌՈԶ
***
«Չանեմ, չը հավանեմ»:
«Մարոն հավնավ Կարոյին,Կարոն չը հավնավ Մարոյին»:
«Ես ագռավին հավանեցի, ագռավն ինձ չը հավանեց»:
«Ճուլուլի՛կ, ես քե հավան, դու ձիկ չհավան»:
«Չը գնացինք քոռերու հետ , մնացինք քոքոշներու հետ»:
«Կուզըկին աղջիկ չեն տալի, նա ուզըմ ա զանքանչն էլ սիրուն ըլնի»:
«Հպարտը՝ մի օր կը մտնի պարկը»:
«Սար ինչքան բանձր էղնի, օր մի ճամբախ վրայով կանցնի»:
«Հպարտացողի տակ այազ (դատարկ, քամի) ա»:
«Հպարտ մարդու տակ փուտ ի, ինչ որ ասի՝ սուտ ի»:
«Հպարտները մինմնու հավան չեն»:
«Հպարտին դուրսը ծեծեցին, տանը բան չասավ»:
«Աստոծ հակառակ ա ամբարտավանին ու հպարտին»:
«Հպարտ մարդն աստըծու դուշման ա»:
«Հպարտացողի միջին հունար (շնորհք) չի լինի»:
«Ցած տալեն (ճյուղ) թութ չուտեր»:
«Քիթը անանկ մեծ է քի՝ Ղազտաղիեն (լեռան անուն) ջուր կը խմե»:
«Քիթը տնկեր, կը փչա ամպեր»:
«էնքան մռութը բանձր ա, մզրախով (տեգ) ք…. քթին չի հասնի»:
«Ներքևը չեմ նստի, վերևումն էլ տեղ չկա»:
«Հեմալ (այնպես) էղար, օր «սուրբ աստվածն» ալ մոռցար»:
«Աստըծուն Աստծո կը խանչա (կանչել)»:
«Տունը չկա թան ու փոշի, գլուխը կապեր ա կարմիր փուշի (բարակ գլխաշոր)»:
«Տու չունի ցան ու փոշի, գլուխ կը կապա թուխ փուշի»:
«Ման ա գալիս խոշի (ուրախ) տանը չկա մի գտալ փոշի»:
«Տուն չկա հաց ու փոշի, գլուխ կը կապե արապու (արաբական) փուշի»:
«Տունը չը կա տաք ապուր, դուրս կը քելե աքապուր (կոտրատվելով)»:
«Տունը չունի գդալ մը թան, սյուսլի-փյուսլի (պճնված) կելլե մեյտան»:
«Տունը չիկա պուլղուր ապուր, ինքը պտըտիկը ապր զուպուռ (ամբարտավան քայլվածքով)»:
«Տունը չը կա թանջուր, հետին կը կապե չանջուր (ծոպի պես զարդ)»:
«Շոր չունի հագնելու, ֆայտոնով կերթա»:
«Տունը խմելու թան չկա, ոտաց ճանապարհ ձիով կերթա»:
«Ոտքը չարուխ չկա, գլուխը վարդ կը շարե»:
«Անձին շապիկ չունի, գլուխը վարդ կը դնե»:
«Ինքը չկա թիզ ու կես, արարմունքը գազ ու կես»:
«Իշից վեր ա ընկել, է՛լ «չոշ-չոշը» չի կտրըմ»:
«Ագռավ, խի՞ ես շորորըմ.
-Կաքավ եմ:
-Բա էդ խի՞ ես ք.. ուտում:
-Անճար եմ»:
«Աքլորը երդկի գլխին կաննելուս, ասըմ ա._Էս տները ո՞նց են տակիս դիմանըմ»:
«Հայրդ՝ սոխ, մայրդ՝ սխտոր, ուսկե՞ էլար կանանչ գխտոր»:
«Դարտակ կարասը մենծ ձեն կը տա»:
«Գարի հացը ըսավ.
-Բացվիմ:
Ցորեն հացը ըսավ.
-Շատ մի բացվիր, կոտռիս կը»:
«Մկան պոչ ուր տուն չալըրոտի , մեջքը կապեր ա չարղաթ (նրբին հյուսվածք)»:
«Սիրտդ դևեն (ուղտ) չի վերցներ, մալըդ՝ խորոզը»:
«Կը քելը թառիկ-թառիկ, չը աժի խավու փառիկ»:
«Աժնելիք երկու փարա, զինք դրեր տույնի (աշխարհի) պարա (համահավասր)»:
«Ուղտը ասեց՝ «Շարբաբ (մետաքսագործ) եմ», ըսեցին՝«Ոտք ու ձեռքիդ սազում ա»»:
ՀԱՅԿԱԿԱՆ ՍՍՌ ԳԱ (ԳԻՏՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻ ԱԿԱԴԵՄԻԱ)
ՀՐԱՏԱՐԱԿՉՈՒԹՅՈՒՆ — ԵՐԵՎԱՆ 1960
Մ. Աբեղյանի անվան գրականության ինստիտուտ, Ա. Տ. Ղանալանյան, ԱՌԱԾԱՆԻ