ԱԶՆԻՎ (ԱԶՆՎՈՒԹՅՈՒՆ) ԵՎ ԱՆԱԶՆԻՎ (ԱՆԱԶՆՎՈՒԹՅՈՒՆ)
«Հալալ զադեն (ազնիվ որդի) կը շինի, հարամ զադեն (փուչ զավակ) կը քանդի»:
«Հալալը (արդար) որ մազ դառնա չի կտրվի, հարամը (խարդախ), որ գերան դառնա՝ կը կոտրվի»:
«Հալալ մազը չի կտրվի, հարամ գերանը կկոտրվի»:
«Աստված հալալին կը տա»:
«Աստված հալալին կուտա, հարամին կտանի»:
«Հալալին աստված կուտա , հարամին սատանեն»:
«Հալալ մարդու հացը չի կտրվի»:
«Հարամ ուտողի մինն երկու չի լինի»:
«Հարամի վրան լյառ է, տակը մազ»:
« Հարամն օր կշտանա, մուկը ծակեն դուրս կուգա»:
«Հալալ մալը գելը չի տանի»:
«Հալալ ապրանքը գելը չի ուտի»:
«Հալալ ապրանքը կորչիլ չի»:
«Հարամը կուգա, հալալն էլ կտանի»:
«Հարամը կը մտնե, հալալը կէլլե»:
«Հարամը բինա (հիմք) չի բռնե»:
«Հարամ փողին բինա չիլլի»:
«Հարամ վաստակը (պոռան) մրրիկ կը տանի»:
«Հարամ փարան (փող) բինա չի բռնե»:
«Մին հարամ թիքան (պատառ)՝ հազար հալալ թիքա կը կորցնե»:
«Դառը քրտինքի բերած կապեկը ուղտի պոչ է, չի երկարիլ»:
ՀԱՅԿԱԿԱՆ ՍՍՌ ԳԱ (ԳԻՏՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻ ԱԿԱԴԵՄԻԱ)
ՀՐԱՏԱՐԱԿՉՈՒԹՅՈՒՆ — ԵՐԵՎԱՆ 1960
Մ. Աբեղյանի անվան գրականության ինստիտուտ, Ա. Տ. Ղանալանյան, ԱՌԱԾԱՆԻ