«Ինչ աղբրից մարդ ջուր խմի, էն աղբրին քար չի գցի»:
«Մարդ պետք չէ մոռանա զեն աղբուր, որ ջուր խմեր է»:
«Հավն որ հավ ա, որ ջուր խմա, աստված կիշկա»:
«Հավը ջուր ա խմում, վերև ա մտիկ անում»:
«Հավը ջուր կը խմե, աստծուն փառք կու տա»:
«Շունը կերած տեղը հաչե կու»:
«Շունը ինչ տեղ հաց կուտա, էնտեղ կը հաչա»:
«Շունը տիրոջ կը ճանչնա»:
«Շունն էլ իր տիրոջը վրա չի հաչի»:
«Ամակտարի (երախտավոր) ամակը (երախտիք) չեն մոռանա»:
«Թող ասեն գեշ ա, թող չասեն էշ ա»:
«Թող չսեն թե էշ է, թող ըսեն թե՝ գեշ է»:
«Լավ է գեշ ասեն, քան թե էշ»:
ՀԱՅԿԱԿԱՆ ՍՍՌ ԳԱ (ԳԻՏՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻ ԱԿԱԴԵՄԻԱ ) ՀՐԱՏԱՐԱԿՉՈՒԹՅՈՒՆ — ԵՐԵՎԱՆ 1960
Մ. Աբեղյանի անվան գրականության ինստիտուտ, Ա. Տ. Ղանալանյան, ԱՌԱԾԱՆԻ